Pogodziłam się już, że rękawki w mojej panterkowej sukience nie są dla mnie. Nawet sama zaczęłam to dostrzegać (jak ktoś nie widział jeszcze mojego modelu 45 to zapraszam tutaj - klik). Nie zastanawiałam się wiele. Lifting potrzebny od zaraz ! Najgorsze, że nie tylko sukience, ale cóż....Ja sobie nie zrobię z przyczyn oczywistych - boję się :) Sukience jednak postanowiłam dać szansę. Dekolt zmienić się już nie da, ale rękawki? Rękawki sprute. Czas na zmiany...
Jak się zabrać do tego, aby z rękawka "szczypanego" zrobić nie szczypany. Ktoś powie - żadna filozofia. Może i tak jest...jak się wie, jak to zrobić. Całe szczęście nie boję się doświadczać rzeczy nowych. Zepsuć chyba się nie da - pomyślałam. Czasami to zadziwia mnie mój optymizm szyciowy, bo przecież jakby tak pomyśleć, to i owszem - da się zepsuć wszystko a takie rękawki to bardzo szybko da się zepsuć. Jedno małe cięcie i cały rękaw może iść do kosza.
Optymizm optymizmem, ale ja wyciągnęłam mądrą książkę, którą zakupiłam jakiś czas temu. Znalazłam dział dotyczący konstrukcji rękawa i się zaczęło. Wymiary, pomiary, rysunek pomocniczy. Boszszsz, dlaczego ja
![]()
muszę być taka dokładnicka?! Zamiast ciachnąć jak dusza i serce podpowiada, to wyliczenia robię, z centymetrem biegam, linijkę eksploatuję, kartki zużywam i nadal nie wiem czy dobrze obliczyłam wszystko i wyrysowałam, czy może jednak nie...
Mając w głowie to, co jakiś czas temu napisała mi na Facebook Kamysia, mój nowo skonstruowany rękawek wycięłam z tkaniny testowej, zszyłam, przyfastrygowałam do sukienki i przymierzyłam. Naniosłam stosowne poprawki i już ze spokojną duszą zabrałam się na ciachanie panterkowego rękawka z wersji pierwotnej.
Rękawek pozbył się zmarszczek, został wygładzony maksymalnie jak się dało. Lifting wykonany z chirurgiczną precyzją. Tylko czy ta operacja się udała? Mam wątpliwości.....
